دیگر تحقیر، تبعیض و بردگی جنسی را نمی پذیریم

بیشترین مشکلات زنان در شهرهای کردستان در ازدواج، تبعیض و نابرابری و مهمتر از همه رواج فرهنگ و سنتهای عقب مانده در سیستم حاکم بر جامعه نهفته است. بر اساس تفکرات حاکم بر جامعه وقتی که افکار سنتی بعضی از خانوادە ها به دختری در طفولیت گفتە میشود که ازدواج هدف نهائی اوست، نا خودآگاه آموزش و پرورش وی به سمت این هدف جهت گیری میشود، در صورتی که هیچگونە اطلاعی در این زمینه ندارد.عرف، سنت و فرامین اسلامی زن را بعنوان یک کالای جنسی و صرفا برای تامین و برآورده کردن نیازهای جنسی مرد محسوب کرده است. از این رو دختران که در سن طفولیت باید همراه همسن و سالان دختر و پسر خود در دنیای کودکی زندگی کنند، آنان را با امری که در آینده، یک زن "سربزیر، نجیب، پارسا، خانه دار، خدمتکار منزل و تر و خشک کردن همسر و فرزندان باشد" آشنا می سازد. در سن بلوغ و حتی قبل و بعد از آن نیز کسی باید به او فرمان دهد. پدر، برادر، اطرافیان و نزدیکان مذکر و همسر است که تعیین می کنند زن چی بپوشد و حد و مرزش کجا باید باشد. در نتیجە زن در میان چنین مناسباتی هیچ ارادەای از خود ندارد و در تصمیم گیری های کلان زندگی اجبارا باید تسلیم قوانین حاکم در تفکرات اطرافیان شود. این یعنی اوج بردگی و اسارت زن در کشورهای اسلامزده و تحت حاکمیت ارتجاع.

 آمار بسیار بالای ازدواجهای ناموفق، سرخوردگیها، شکست و ناکامی، قتل های ناموسی و بلاخره خودکشی و خودسوزی در میان دختران و زنان بخشی از این ترادژی است که مدام شاهد تداوم این وضع دهشتناک در قبال زنان هستیم. براساس قوانین عصر حجری اسلام آنهم در قرن بیست و یک، حقوق زن نصف حقوق مرد است، دیە زن نصف دیە مرد است و اگر مردی مرتکب قتل زنی شود او فقط با پرداخت نصف دیە میتواند از عهدە تاوانش بر آید. هیچ قتل ناموسی پیگرد قانونی ندارد و ممانعتی در مقابل قتل های ناموسی وجود ندارد، با توجە به اینکه فرهنگ سنتی حاکم بر جامعە چنین القا شدە است، به خانوادە ها اجازە می دهد که خودشان آنهم بر اساس این فرهنگ و سنت پوسیده و ضد زن قاضی باشند و حکم دهند و خود نیز حکم را اجرا کنند.

بعنوان کسی که دردهای ناشی از قوانین ارتجاعی مذهب، مردسالاری و فرودستی زن را تجربه کرده است باید بگویم که زنان و دختران قربانیان فرهنگ، سنت و قوانین اسلامی و عقب مانده حاکم بر جامعە هستند. این قوانین و این فرهنگ ضد انسانی از بدو ظهورش تا به امروز فراتر از جنایت علیه بشریت را در کارنامه خود دارد. به این بربریت باید پایان داد. در آستانه 8 مارس روز جهانی زن با تمام وجود به توحش افسار گسیخته قوانین اسلامی و ضد زن باید تاخت. خوشبختانه جنبش ضد مذهبی در جامعه و بویژه در میان زنان این امکان را فراهم کرده است که جنبش برابری طلبانه زنان و مردان از اعتبار و موقعیت قابل اعتنایی برخوردار باشد. زنان در شهرهای کردستان هیچگاه برای مذهب و مجریان آن تره خورد نکرده اند. تمکین، خودکشی و خودسوزی راه حل نیست. جنبش دفاع از حقوق زن دارای پیشینه ای تاریخی در هشت مارس است. بانیان جهل و خرافه و زن ستیز حاکم در ایران در اثر مبارزه جانانه زنان و مردان علیه پدیده شوم اسلامی ریش و پشمشان ریخته است. در روز هشت مارس و روزهای دیگر برای دفاع از حقوق انسانی زنان باید با صدای بلند فریاد زد که دیگر تحقیر، تبعیض و بردگی جنسی را نمی پذیریم.

زنده باد جنبش دفاع از حقوق برابر زن و مرد، زنده باد 8 مارس روز جهانی زن